Wieki średnie bez kryzysów (relacja: HIM, Warszawa, Stodoła, 05.08.2015)

„To oni jeszcze grają?”, „Ej, a nie słuchało się ich w gimnazjum?”, „Co oni grają? Love metal? He, he, he”. Cóż. Nie jest łatwo żyć, gdy masz dwadzieścia kilka lat i ludzie z otoczenia dowiadują się, że jedziesz na koncert HIM. Przekonałem się o tym i ja, i moja towarzyszka podróży. Nienawidzący będą nienawidzić, jak brzmi popularne powiedzonko, każdy ma swój krzyż, tymczasem zespół pod wodzą niestrudzonego łamacza dziewczęcych serc, Villego Valo, nieustannie – nawet jeśli z małymi przerwami – od przeszło dwóch dekad niesie swój sztandar, nagrywa płyty i koncertuje. Ciągle potrafi przy tym wywołać ożywione dyskusje pomiędzy jego zwolennikami a przeciwnikami. HIM zawsze polaryzował ludzi, ale i trudno się temu dziwić – albo kupuje się tę specyficzną otoczkę, albo kwituje się ją szyderczym uśmieszkiem. Raczej nie ma nic pomiędzy. Zasadniczo więc nic nie zmieniło się od czasów, gdy Valo w futrze obnażał klatę na różowej okładce bestsellerowego „Razorblade Romance”. Ile to już lat minęło? Ponad piętnaście? Chryste, ale ten czas leci.

HIM „Tears On Tape” (2013)

HIM
Tears On Tape
(2013)
1. Unleash The Red
2. All Lips Go Blue
3. Love Without Tears
4. I Will Be The End Of You
5. Tears On Tape
6. Into The Night
7. Hearts At War
8. Trapped In Autumn
9. No Love
10. Drawn & Quartered
11. Lucifer’s Chorale
12. W.L.S.T.D. (When Love Starts To Die)
13. Kiss The Void

Ponad trzy lata po wydaniu „Screamworks” panowie z HIM nareszcie dostarczyli światu swój nowy krążek. Mając po drodze problemy natury różnorakiej (chłodne przyjęcie poprzedniego albumu, chorobę perkusisty i wyprowadzkę spod mecenatu Sire/Warnera), Finowie nie dali za wygraną. Nie związani żadnym kontraktem ani terminami, spokojnie dłubali przy nowych kompozycjach i bez wsparcia żadnej wytwórni zabukowali studio nagraniowe, wzywając na pomoc starych znajomych (wypróbowany duet Hiilesmaa/Palmer). Takie podejście wydawało się jak najbardziej pozytywne – panowie mogli skupić się na swojej robocie i zrobić to stuprocentowo według własnych założeń. Przyznaję, że po cichu liczyłem, iż dłuższa przerwa i zmiany wokół zespołu (choć na szczęście nie w nim) sprawią, że HIM zaliczą niejako nowe otwarcie. Niestety, jak zwykle oczekiwania swoje, rzeczywistość swoje. Ville Valo sprawia wrażenie Piotrusia Pana, który uparcie nie chce dorosnąć, przy okazji nie pozwalając dojrzeć muzyce HIM.

HIM „Screamworks: Love In Theory And Practice, Chapters 1-13” (2010)

HIM
Screamworks:
Love In Theory And Practice, Chapters 1-13
(2010)
1. In Venere Veritas
2. Scared To Death
3. Heartkiller
4. Dying Song
5. Disarm Me (With Your Loneliness)
6. Love, The Hardest Way
7. Katherine Wheel
8. In The Arms Of Rain
9. Ode To Solitude
10. Shatter Me With Hope
11. Acoustic Funeral (For Love In Limbo)
12. Like St. Valentine
13. The Foreboding Sense Of Impending Happiness

Kolejne albumy studyjne HIM tworzą swoistą sinusoidę, gdzie na górze znajdują się dokonania bardziej udane, a jednocześnie nieco mniej mainstreamowe, podczas gdy dół oblegają krążki mocniej popowe i, niestety, słabsze. Spójrzmy – na początku, na górze, mieliśmy gotyckie, ciężkie „Greatest Lovesongs”, później (chociaż nie na dole sinusoidy, raczej w połowie drogi) bardziej komercyjne „Razorblade Romance”, po czym popowe, słabe „Deep Shadows…”, za nim ambitniejszy, dojrzalszy „Love Metal”, którego następcą został z kolei mocno klawiszowy, znacznie słabszy „Dark Light”, zaś po nim HIM nagrali sabbathowe, potężnie brzmiące „Venus Doom”. Idąc tym tropem, teraz powinniśmy się znaleźć na dole sinusoidy, z łatwiejszym w odbiorze, lecz gorszym krążkiem. Siódmy album o długim tytule „Screamworks: Love In Theory And Practice, Chapters 1-13” istotnie różni się od poprzednika, ale… nic w tym złego.

HIM „Dark Light” (2005)

HIM
Dark Light
(2005)
1. Vampire Heart
2. Rip Out The Wings Of A Butterfly
3. Under The Rose
4. Killing Loneliness
5. Dark Light
6. Behind The Crimson Door
7. The Face Of God
8. Drunk On Shadows
9. Play Dead
10. In The Nightside Of Eden
11. Venus (In Our Blood) *
12. The Cage **
* w Heartagram Internet Edition
** w Special Digibook Edition i w Heartagram Internet Edition

Po wypełnieniu kontraktu z BMG HIM podziękowali dotychczasowej wytwórni za współpracę i przenieśli się pod skrzydła innego fonograficznego giganta – Warnera, a dokładniej jego oddziału Sire Records, dla którego nagrywali m.in. The Cult i My Bloody Valentine. Tym razem piątka Finów uznała, że Europa to za mało, i postanowili skierować swe siły na podbój Ameryki.

HIM „Love Metal” (2003)

HIM
Love Metal
(2003)
1. Buried Alive By Love
2. The Funeral Of Hearts
3. Beyond Redemption
4. Sweet Pandemonium
5. Soul On Fire
6. The Sacrament
7. This Fortress Of Tears
8. Circle Of Fear
9. Endless Dark
10. The Path
11. Love’s Requiem *
* w edycji digipak

Muzyka to takie dziwne stworzenie, które człowiek może pokochać nawet pomimo jego wad i słabostek, nieraz potrafi urzec coś, czego inni nie dostrzegą, i czego nie poczują. Zdaję sobie sprawę, że „Love Metal” nie odmienił oblicza muzycznego świata, ani nie wyznaczył mu nowych torów, wiem, że nie będzie się go brało pod uwagę podczas tworzenia list najlepszych płyt rockowych czy to dziesięciolecia, czy wszech czasów. Nic nie poradzę jednak na to, że od lat ten album grzebie bezczelnie w moim serduchu, że pomimo wielu przesłuchań nadal fascynuje i otula swoją atmosferą.

HIM „Deep Shadows And Brilliant Highlights” (2001)

HIM
Deep Shadows And Brilliant Highlights
(2001)
1. Salt In Our Wounds
2. Heartache Every Moment
3. Lose You Tonight
4. In Joy And Sorrow
5. Pretending
6. Close To The Flame
7. You Are The One *
8. Please Don’t Let It Go
9. Beautiful
10. In Love And Lonely *
11. Don’t Close Your Heart
12. Love You Like I Do
* w wersji limitowanej

Nastawiony na podbój list przebojów „Razorblade Romance” wypełnił swoje zadanie z nawiązką. W kilka miesięcy z mało znanego fińskiego zespołu HIM wskoczyli do grona najpopularniejszych rockowych wykonawców na Starym Kontynencie. Nie trzeba było długo czekać na ich kolejne długogrające dziełko, krążek o tytule „Deep Shadows and Brilliant Highlights” trafił do sklepów w marcu 2001 roku, od razu lądując w czołówce zestawień najchętniej kupowanych płyt. Niestety, tym razem szum wokół zespołu był całkowicie nieuzasadniony, bowiem Finowie zaliczyli drastyczną obniżkę formy.

HIM „Razorblade Romance” (1999) + SE (2000)

HIM
Razorblade Romance
(1999)
1. I Love You (Prelude To Tragedy)
2. Poison Girl
3. Join Me In Death
4. Right Here In My Arms
5. Gone With The Sin
6. Razorblade Kiss
7. Bury Me Deep Inside Your Heart
8. Heaven Tonight
9. Death Is In Love With Us
10. Resurrection
11. One Last Time
12. Sigillum Diaboli *
13. The 9th Circle (OLT) *
* w wersji limitowanej

Trochę ponad dwa lata po ciepło przyjętym debiucie Finowie z HIM objawili światu nowy krążek. Z pewnością największym rozczarowaniem był dla tych, którzy oczekiwali podobnego, jak na „Greatest Lovesongs vol. 666” ciężaru i wyrazistej gotyckiej atmosfery. Niestety, nie ten adres.

HIM „Greatest Lovesongs vol. 666” (1997)

HIM
Greatest Lovesongs vol. 666
(1997)
1. Your Sweet Six Six Six
2. Wicked Game (Chris Isaak cover)
3. The Heartless
4. Our Diabolikal Rapture
5. It’s All Tears (Drown In This Love)
6. When Love And Death Embrace
7. The Beginning Of The End
8. (Don’t Fear) The Reaper (Blue Öyster Cult cover)
9. For You
66. Hidden track

Debiutancki krążek HIM to z pewnością gratka dla fanów szeroko pojętych klimatów. Mamy tutaj bowiem miksturę znanych składników, ale tak wymieszanych i tak przyrządzonych, że smakuje ona oryginalnie. I, na szczęście, ‚oryginalnie’ nie oznacza tutaj ‚niestrawnie’.

Daniel Lioneye „The King Of Rock ‚n Roll” (2001)

Daniel Lioneye
The King of Rock ‚n Roll
(2001)
1. The King of Rock ‚n Roll
2. Roller
3. Dope Danny
4. Never Been In Love (Till The Day I Die)
5. Eldorado Baby
6. Lonely Road
7. International P-Lover
8. We Gonna Rockin’ Tonight
9. Knockin’ On Heaven’s Door (Bob Dylan cover)

Panowie z HIM postanowili się trochę rozerwać i zająć się czymś innym, niż w swym macierzystym zespole. Za mikrofonem, i z gitarą w ręce stanął Linde (a.k.a. Daniel Lioneye), za perkusją Ville Valo, zaś na basie pozostał Mige. W takiej konfiguracji nagrali płytę, która urzeka swoją bezpretensjonalnością i bijącą z niej energią – czego nie można niestety powiedzieć o wydanej wkrótce później płycie HIM „Deep Shadows And Brilliant Highlights”.

HIM „666 Ways To Love: Prologue” (1996)

HIM
666 Ways To Love: Prologue EP
(1996)
1. Stigmata Diaboli
2. Wicked Game (Chris Isaak cover)
3. Dark Sekret Love
4. The Heartless

Naprawdę szkoda, że ten krążek jest tak trudno dostępny, bowiem mamy tutaj do czynienia z naprawdę udanym materiałem – choć za debiut płytowy HIM powszechnie uważa się „Greatest Lovesongs vol. 666”, to jednak faktycznie była nim wydana rok wcześniej, ściśle limitowana EP-ka „666 Ways To Love: Prologue”.